MEHMEDİM

O Mehmet ki; cihanın tek neferi,
Zalimin; celladı, ölüm korkusu...
Mazlumun; yareni, kadim can dostu...
Allah’ın yeryüzündeki ordusu.

İlim öğrenmeyi, Allah’ın emri,
Vatan sevdasını, peygamber kavli,
Bayrağın rengini, kardeşin kanı,
Bilir, öyle sever, benim Mehmed’im.

Anadan, babadan, yardan, evlattan,

Serden geçer gelir, benim Mehmed’im.

Ne uykuyu arar, ne de yemeği?

Ecel gömleğini giyer Mehmed’im.

Sevdası vatandır, gerisi hayal,

Yeter ki; vatana gelmesin zeval...

Bayrağına kılar, kanını helal,

Zerresine kadar verir Mehmed’im.

...

Mehmet ŞAHİN