Şiirim Blogda

Mayıs ayının rahmetiyle, geldim yalan dünyaya. Elimi yüzümü, sağanak yağmurlarla yıkadım. Hayatın buz gibi soğuk yüzünü gördüm, ilk anda. Mümkünatı olmadı, bir daha hiç ısınamadım. El alem değildi, yaralar açan naif ruhumda. Tut ki, sevdiklerime hiçbir zaman yaranamadım. Mutluluk, bir dirhem sevinçti; dirheme muhtaç oldum. Elemle, acıyla, kederle, yalnızlıkla… Yoğruldum. Her düştüğümde, Allah’a sığınıp tekrar doğruldum. Merak ediyorum, acaba dünyaya neden geldim? En derin acılara mabet miydi, naçiz bedenim? Tüm sevdiklerimi kaybetmek miydi, makus kaderim?… … Mehmet ŞAHİN

Beni hem öksüz hem yetim bıraktın. Zalimin sofrasında meze yaptın. Mezalimi durdurmadın, çoğalttın. Ne yaptım ben sana, ey zalim felek? Yangınımı söndürmedin, harladın. Daraldım dedikçe, daha darladın. Yeşil fidanlarımı da korladın. Ne yaptım ben sana, ey zalim felek? … Mehmet ŞAHİN 

Yıllar geçip gitti benden. Canı söküp aldı tenden. Hiçbir şey istemem senden. Gayrı yolun açık olsun. Gönül yandı, pare pare. İflah olmaz, bu biçare. Elden gelmez, hiçbir çare; Gayrı yolun açık olsun. ... Mehmet ŞAHİN

Ötüken'den çıkan, bu aziz millet; Kurdu, tam tamına on yedi devlet. Kişiler, gelip geçicidir elbet. Baki olan devlettir, ebed müddet. Can alıp, can verdik; vatan uğruna. Sır değil, ser verdik Allah yoluna. Sefer nasip eyle, aciz kuluna; Devlet-i ebedi müddet kıl, ya Rabb. ... Mehmet ŞAHİN

Aşk… Kimine göre üç harfli bir kelime, Kimine göre kutlu bir hediye. Kimine göre geçici bir heves, Kimine göre ömürlük bir nefes. Kimine göre boş bir hayal, Kimine göre necm-i şimal. Kimine göre dermansız bir dert, Kimine göre şifalı bir nimet. Kimine göre değersiz bir bilye, Kimine göre ulaşılmaz bir gaye. Kimine göre tamamen masiva, Kimine göre her yerde Hüda. Kimine göre dost, yar, daye… Velhasıl her gönülde ayrı bir paye. … Mehmet ŞAHİN 

Çoluk çocuk, ayırmadan; Katlettiniz, masum halkı.  Mazlumun kimsesi Allah, Sormaz mı sandınız, hakkı? Kudüs’teki can benimdir. Akıp giden kan benimdir. Yere düşen şan benimdir. Duymaz mı sandın, Filistin? Anaların dimağları, Çocukların gözyaşları, Şehitlerin al kanları… Kurur mu sandın, İsrail? Anamın örtüsü yerde, Atamın mabedi darda, Türkiye yareni zorda; Kalır mı sandın, Filistin? Anaların duaları, Bebeklerin doğumları, Yiğitlerin akınları… Durur mu sandın, İsrail? … Mehmet ŞAHİN 

Vatansızlar, vatansızlar;  Yersiz yurtsuz vatansızlar. Şehit düşse toprağına,  İçin için vatan sızlar. Şehit düşen öz atanın,  Bu cennet gibi vatanın; Nerden bilsin kıymetini?  Soysuz sopsuz vatansızlar. ... Mehmet ŞAHİN

Mart ayının ayazında, kıydılar YİĞİT ADAMA. Acımadan katlettiler, utanmadan da çektiler. Bayrağımıza renk veren, şehidimin al kanını; Gelinliği süsler gibi, bembeyaz kara serptiler. Vatanını ölümüne, sevmek miydi tek kusuru? Şehadeti arzulardı, nüksetti Allah'ın nuru. Adamıştı tüm ruhunu; vatanına, bayrağına. Hainlerce akıtıldı; al kanı, öz toprağına. Boyun eğmedi zalime, fırsat vermedi haine. Vatan için serden geçti, yaranamadı kimseye. Elbette yaranmak değil, savunmaktı esas derdi; Vatan, bayrak, devlet, Kur'an, İslam ve mabedi. Muvaffak oldu dünyada, ahireti de şen ola. Komşusu Muhammed Nebi, makamı da Firdevs ola. ... Mehmet ŞAHİN

Gök Bilimci nereden bilsin; En uzun gece hangisidir? Gam yükünü sırtlanan ile Aşk acısı çekenlere sor. Bir Tarihçi nereden bilsin; En çetin savaş hangisidir? Nefsiyle mücadele eden; Sofilere, erenlere sor. Matematikçi nerden bilsin; Toplayıp, çıkarıp, bölmeyi? Asgari ücretle geçinen, Gariban ailelere sor. Bir hukukçu nereden bilsin; Adaleti, cezayı, hakkı? Adaletsizliğe uğrayan,  Tüm kader mahkumlarına sor. ... Mehmet ŞAHİN

Kor ateşler almış, ciğerlerimi. Alevleri sarmış, narin tenimi.  Gözlerimden fışkıran seller dahi, Söndürmeye yetmez, meşum afeti. Yanarım, lakin acımaz hiç canım. Usul usul akar, lav gibi kanım. Bedenimin çoğu, umarsız ama; İnceden inceden, sızlar sol yanım.  Nasip mi, kader mi, bilmem nedendir? Bahtımıza düşen, hain ademdir. Ahde vefa, dostluk, unutulsa da; Nanköre merhamet, büyük erdemdir. ... Mehmet ŞAHİN

İnsanoğlu ne tuhaftır, değil mi? Asla memnun olamaz halinden. Doğar, doğduğuna pişmandır. Küçüktür, büyüklere düşmandır. Ergen olur, hormonları depreşir. Büyüyünce, sorumluluk zor gelir. Okula gider; sıkılır, derslerden kaçar. Okula gidemeyen, muhabbeti tersten açar. Güzel olur, güzelliği beladır başa. Çirkin olur; bu çirkinlikle gel de yaşa. Zenginlik, büyük derttir; huzur bırakmaz. Fakir; üç kuruş için, gece gündüz yatmaz. Evli olan; evlilikten, eşten... yakınır. Bekar olan; yalnızlıktan, kıştan... çekinir. Ebeveyn olur; evlattan, aştan... dertlenir. Evladı olmaz; ağaçtan, taştan... ümitlenir. Gençken bir gözü toprağa bakar, İhtiyarlar bir gözünü masivaya diker. Gençken, yiğittir, toydur; müsriflik eder. Yaş ilerleyince; imkanı, dermanı biter. ... Mehmet ŞAHİN

Yaşadıklarıyla sınanır insan, Kaderde ne varsa, o gelir başa. Oldukça müşküldür, çetin imtihan, Ne gariban tanır, ne de bir paşa. Ne oldum demesin, kimse sakın ha! Bilmem yaşanacak, neler var daha... Döneceğiz elbet, "Sübhan" Allah'a. Ne bir müddet evvel, ne daha sonra. Dönüşümüz mutlak, kaçış yok asla. Malın yetmedi mi? Doymadın daha. Üryan döneceğiz, huzur-u Hakk'a. Ne bir külçe altın, ne de bir hırka. Mal, mülk, makam, rütbe... zail olacak. Yalnızca elinde, amel kalacak. Boynuzsuz koç dahi, hakkın alacak. Ne bir dirhem eksik, ne daha fazla. ... Mehmet ŞAHİN

Şu kısacık ömrüm geçti beyhude. Önümü, ardımı toplayamadım. Sıla da, gurbet de tüttü gözümde. Yazık, doya doya koklayamadım. Hayat, kısacık bir rüya gibiydi; Nasıl geldi / geçti, kavrayamadım. Oysa, sevenlerim öyle çok idi... Bir anda yok oldu, anlayamadım. Gönül bahçemde gül kalmadı, soldu. Dost bildiklerim, hep düşmanım oldu. Düşmanlarım beni korkutmuyordu. En derin yaramdan, dostlarım vurdu. ... Mehmet ŞAHİN

Bugün yine sis çöktü hayallerime, Ufuk bir hayli dumanlık. Görünmüyor bir adım ötesi yine, Sanki zifiri karanlık. Buğulu pencereler ardında kaldım, Hayatım hepten bulanık. Siliverebilsem keşke şu camları, Her yer olacak aydınlık. ... Mehmet ŞAHİN

Biz, tarihin tezahürü, İslam’ın sancağı; Müslüman'ın son umudu, hem baba ocağı; Adaletin timsali, mazlumun sığınağı... Zalimlerin korkulu rüyası, Osmanlıyız. Gül kokulu peygamberin, güzel ahlakıyla; Hazreti Ebubekir’in, som sadakatini; Ömer’in adaleti, Osman’ın edebiyle; Ali’nin cesaretini, örnek alırız biz... "Adalet, devletin temelidir." düsturumuz. Yalnızca hak eden kullaradır, desturumuz. Hilal'i, Haç'a tercih edenlerdir, dostumuz. Biz, üç kıtaya hükmeden, şanlı Osmanlıyız. Sevmezler bizi; zalimi, küffarı, haini... Bildiririz biz, kendini bilmeze haddini. Unutur mu zalimler, “Osmanlı Sillesi”ni? Çünkü biz, aleme nizam veren, Osmanlıyız. ... Mehmet ŞAHİN

Bulur mu, dünyada dengini insan? Yanar mı, hasretle bağrına konan? Olur mu, sevdası yürekte canan? Bulur da, yanar da, olur da elbet. Alır mı, dünyada dengini bulan? Kalır mı, hasreti bağrında yanan? Ölür mü, sevgisi yürekten olan? Alır da, kalır da, ölür de elbet. ... Mehmet ŞAHİN

Heyulalar sardı, bir anda; Hayal mi, gerçek mi? Göremem. Zelzeleler oldu, kafamda; Kalmak mı, gitmek mi? Diyemem. Ruhum çok incindi, hayatta; Yaşam mı, ölüm mü? Seçemem. Çiçeklerim soldu, baharda; Yazdan mı, Kıştan mı? Bilemem. Hayallerim kaldı, sınıfta; Fenden mi, günden mi? Güdemem. Ciğerlerim yandı, arafta; Haktan mı, benden mi? Yeremem. Ağlayıp dururum, ıssızda; Bağdan mı, yoldan mı? Gelemem. Hepsi bekler beni, durakta; Hasret mi, haslet mi? Kalamam. ... Mehmet ŞAHİN

Vicdanın, merhametin olmadıkça; Tuttuğun orucun ne manası var? Yoksula sofranda yer açmadıkça; Boşa aç kalmanın ne manası var? Adaletin terazisi şaşarsa; Dilin, bıçak gibi yara açarsa; Elin haram alıp, haram saçarsa; Kıldığın namazın ne manası var?  Ticarette yalandan söz verenler; Eşinden habersiz iş çevirenler, Zengini rüşvetle haklı edenler; O Hacca gitmenin ne manası var?  Haram paralarla, bina dikenler; Öksüz, yetim, garip hakkı yiyenler; İftira ve dedikodu edenler; Ölünce Yasin’in ne manası var? Namaz da, oruç da, farz Müslümana. Vicdanlı olmak, yakışır insana. Asıl, insan olmak gerek, en başta. Amelsiz Kur’anın ne manası var? ... Mehmet ŞAHİN