İNSANOĞLUNUN TUHAFLIĞI

İnsanoğlu ne tuhaftır, değil mi?

Asla memnun olamaz halinden.

Doğar, doğduğuna pişmandır.

Küçüktür, büyüklere düşmandır.

Ergen olur, hormonları depreşir.

Büyüyünce, sorumluluk zor gelir.

Okula gider; sıkılır, derslerden kaçar.

Okula gidemeyen, muhabbeti tersten açar.

Güzel olur, güzelliği beladır başa.

Çirkin olur; bu çirkinlikle gel de yaşa.

Zenginlik, büyük derttir; huzur bırakmaz.

Fakir; üç kuruş için, gece gündüz yatmaz.

Evli olan; evlilikten, eşten... yakınır.

Bekar olan; yalnızlıktan, kıştan... çekinir.

Ebeveyn olur; evlattan, aştan... dertlenir.

Evladı olmaz; ağaçtan, taştan... ümitlenir.

Gençken bir gözü toprağa bakar,

İhtiyarlar bir gözünü masivaya diker.

Gençken, yiğittir, toydur; müsriflik eder.

Yaş ilerleyince; imkanı, dermanı biter.

...

Mehmet ŞAHİN