İNSANOĞLUNUN TUHAFLIĞI
İnsanoğlu ne tuhaftır, değil mi? Asla memnun olamaz halinden. Doğar, doğduğuna pişmandır. Küçüktür, büyüklere düşmandır. Ergen olur, hormonları depreşir. Büyüyünce, sorumluluk zor gelir. Okula gider; sıkılır, derslerden kaçar. Okula gidemeyen, muhabbeti tersten açar. Güzel olur, güzelliği beladır başa. Çirkin olur; bu çirkinlikle gel de yaşa. Zenginlik, büyük derttir; huzur bırakmaz. Fakir; üç kuruş için, gece gündüz yatmaz. Evli olan; evlilikten, eşten... yakınır. Bekar olan; yalnızlıktan, kıştan... çekinir. Ebeveyn olur; evlattan, aştan... dertlenir. Evladı olmaz; ağaçtan, taştan... ümitlenir. Gençken bir gözü toprağa bakar, İhtiyarlar bir gözünü masivaya diker. Gençken, yiğittir, toydur; müsriflik eder. Yaş ilerleyince; imkanı, dermanı biter. ... Mehmet ŞAHİN