HÜSN-Ü KURUNTU

Kor ateşler almış, ciğerlerimi.

Alevleri sarmış, narin tenimi. 

Gözlerimden fışkıran seller dahi,

Söndürmeye yetmez, meşum afeti.

Yanarım, lakin acımaz hiç canım.

Usul usul akar, lav gibi kanım.

Bedenimin çoğu, umarsız ama;

İnceden inceden, sızlar sol yanım. 

Nasip mi, kader mi, bilmem nedendir?

Bahtımıza düşen, hain ademdir.

Ahde vefa, dostluk, unutulsa da;

Nanköre merhamet, büyük erdemdir.

...

Mehmet ŞAHİN