Şiirim Blogda

Biz, tarihin tezahürü, İslam’ın sancağı; Müslüman'ın son umudu, hem baba ocağı; Adaletin timsali, mazlumun sığınağı... Zalimlerin korkulu rüyası, Osmanlıyız. Gül kokulu peygamberin, güzel ahlakıyla; Hazreti Ebubekir’in, som sadakatini; Ömer’in adaleti, Osman’ın edebiyle; Ali’nin cesaretini, örnek alırız biz... "Adalet, devletin temelidir." düsturumuz. Yalnızca hak eden kullaradır, desturumuz. Hilal'i, Haç'a tercih edenlerdir, dostumuz. Biz, üç kıtaya hükmeden, şanlı Osmanlıyız. Sevmezler bizi; zalimi, küffarı, haini... Bildiririz biz, kendini bilmeze haddini. Unutur mu zalimler, “Osmanlı Sillesi”ni? Çünkü biz, aleme nizam veren, Osmanlıyız. ... Mehmet ŞAHİN

Bir Hristiyan'ı, bir Ateist'i anlamak kadar kolaydı; Sadece Allah'ın rızasını kazanmak için yaşayan, Allah yarattığı için seven, iyilik yaparken bile; "Balık bilmezse, Halık bilsin." diyen, Müslüman'ı anlamak. Bir Hristiyan'ın şaşırdığında, "Oh my God!" demesi gibi; Basit ve sıradandı aslında, "Allahuekber!" demesi. Günler sonra enkazın altında, el kadar bir mucizeyi; Gördüğünde, Müslüman kardeşimizin olağan tepkisi. Ancak; onlar Zerdüşt, Hindu, Hristiyan, Yahudi, Ateistti... Biz Müslümandık; biz haramı helali ayırt eder, yerdik. Biz harama el sürmez, harama uçkur çözmez, sabrederdik. Çünkü Elhamdülillah biz Müslümandık ve hep şükrederdik. Biz şükrederken, Elhamdülillah; şaşırınca Sübhanallah; Allahuekber derdik, anlamalarını hiç beklemedik. Elhamdülillah bizler Müslümanız ve bize Allah yeter. Daima Allahuekber! Allahuekber! Allahuekber! ... Mehmet ŞAHİN

Sanma ki; hayat, dünyadan ibaret. Tenden, candan, ruhtan, kandan... ibaret. Yarenlik vardır, gönülden ibaret; Medet ya Müheymin, ille de medet. Beden neye yarar, ruhun olmasa. Canın neye yarar, kanın olmasa. Vicdanın, onurun, sevgin olmasa... Medet ya Muktedir, ille de medet. Bedbahtız, kısacık fani dünyada. Hayır yoktur; ne parada, ne malda... Ruhları kaplayan sonsuz rüyada, Medet ya Hu, ya Hayy, ille de medet. Vururlar, kırarlar, talan ederler... Gönülleri yakıp, yıkıp giderler. Nice masum cananı katlederler. Medet ya Müntekim, ille de medet. “Adalet mülkün temelidir” derler. Hak, hukuk, adaleti hiç bilmezler. Paraya, nüfuza tamah ederler. Medet ya Hak, ya Adl, ille de medet. ... Mehmet  ŞAHİN

O Mehmet ki; cihanın tek neferi, Zalimin; celladı, ölüm korkusu... Mazlumun; yareni, kadim can dostu... Allah’ın yeryüzündeki ordusu. İlim öğrenmeyi, Allah’ın emri, Vatan sevdasını, peygamber kavli, Bayrağın rengini, kardeşin kanı, Bilir, öyle sever, benim Mehmed’im. Anadan, babadan, yardan, evlattan, Serden geçer gelir, benim Mehmed’im. Ne uykuyu arar, ne de yemeği? Ecel gömleğini giyer Mehmed’im. Sevdası vatandır, gerisi hayal, Yeter ki; vatana gelmesin zeval... Bayrağına kılar, kanını helal, Zerresine kadar verir Mehmed’im. ... Mehmet  ŞAHİN

Çıkıp gelmiş, yurdun dört bir yanından, Teçhizatını kuşanmış beline, Vatansız hainler, vurmuş sırtından; Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Elhamdülillah, Müslüman kendince(!) Mangalda kül bırakmaz, lafa gelince. Feryat figan eder, hayvan ölünce, Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Sel, Çığ, Yangın, Deprem, Pandemilerde... “Görev beklemez.” der, koşar en önde. Görevidir canım, keyfi bekleme(!) Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Eyvallah, bekler beklemesine de, Keşke yansıtılsa, mesaisine. Asla gidemez, vaktinde evine... Polis, asker şehit olmuş; kime ne? ... Mehmet  ŞAHİN