Şiirim Blogda

Değmeyin; yorgun, argın olana. Değmeyin, gönlü dargın olana. Değmeyin, derdi engin olana. Değmeyin, değmeyin, değmeyin! Değmeyin; öksüz, yetim kalana. Değmeyin, mazluma kol olana. Değmeyin, aleme lal olana. Değmeyin, değmeyin, değmeyin! ... Mehmet  ŞAHİN

Asalet; boştur, olmayınca saygı. Şefkat; koftur, verilmeyince sevgi... Hoşgörüsüz hürmet; zillettir, zillet. Hiddet değil; susmaktır, asıl hikmet. Kırk yılın hatrı kalmaz; yoksa hürmet, Hasret, uhuvvet, himmet, vefa, minnet... Aşkın anlamı olmaz; yoksa cefa, Saygı, sevgi, anlayış ve sadakat. Bir masal gibidir, esasen hayat; “Bir varmış, bir yokmuş.” der, geçerler. Dedikodu eder, hem de söverler... İşte budur insan, zayıftır haslet. ... Mehmet  ŞAHİN

Sanma ki; her evlat, bu cihanda, yiğit olur. Her evlat, öze çekse; kurt balası, kurt olur. Bu cihanda, kurt balası; bazen de, it olur. Yiğit olur, kurt olur, it olur, namert olur... Sanma ki; her Müslüman, ömründe, dürüst olur. Her Müslüman, dürüst olsa; zalime, örs olur. Ömründe, zalime, karşı gelen, aziz olur. Dürüst olur, örs olur, aziz olur, muhlis olur... ... Mehmet  ŞAHİN Müsenna : "Aynalı yazı" olarak da bilinen, simetrik bir düzendir. Aynı zamanda ikileme de denir. Her satır da, her sütun da aynıdır.

Tam otuz yıl önce başladı zulüm. Zulüm karşısında utandı ölüm.  Şakiler vurdukça, sızladı gönlüm. Karabağ bizimdir, bizim kalacak! Uzattım elimi, erişemedim. Yüreğim dağlandı, birleşemedim. Meşum işgal oldu, yetişemedim. Karabağ bizimdir, bizim kalacak! Gün cihat günüdür, vurun yiğitler. Mazlumlar, acizler, adalet bekler. Vurdukça kaçışır, zalim köpekler... Karabağ bizimdir, bizim kalacak! Kanıyla toprağı sulayan şehit; Ülkümüz Turan'dır, yaradan şahit. Her bir askerimiz, şanlı mücahit, Karabağ bizimdir, bizim kalacak! ... Mehmet  ŞAHİN

Sanma ki; hayat, dünyadan ibaret. Tenden, candan, ruhtan, kandan... ibaret. Yarenlik vardır, gönülden ibaret; Medet ya Müheymin, ille de medet. Beden neye yarar, ruhun olmasa. Canın neye yarar, kanın olmasa. Vicdanın, onurun, sevgin olmasa... Medet ya Muktedir, ille de medet. Bedbahtız, kısacık fani dünyada. Hayır yoktur; ne parada, ne malda... Ruhları kaplayan sonsuz rüyada, Medet ya Hu, ya Hayy, ille de medet. Vururlar, kırarlar, talan ederler... Gönülleri yakıp, yıkıp giderler. Nice masum cananı katlederler. Medet ya Müntekim, ille de medet. “Adalet mülkün temelidir” derler. Hak, hukuk, adaleti hiç bilmezler. Paraya, nüfuza tamah ederler. Medet ya Hak, ya Adl, ille de medet. ... Mehmet  ŞAHİN

O Mehmet ki; cihanın tek neferi, Zalimin; celladı, ölüm korkusu... Mazlumun; yareni, kadim can dostu... Allah’ın yeryüzündeki ordusu. İlim öğrenmeyi, Allah’ın emri, Vatan sevdasını, peygamber kavli, Bayrağın rengini, kardeşin kanı, Bilir, öyle sever, benim Mehmed’im. Anadan, babadan, yardan, evlattan, Serden geçer gelir, benim Mehmed’im. Ne uykuyu arar, ne de yemeği? Ecel gömleğini giyer Mehmed’im. Sevdası vatandır, gerisi hayal, Yeter ki; vatana gelmesin zeval... Bayrağına kılar, kanını helal, Zerresine kadar verir Mehmed’im. ... Mehmet  ŞAHİN

Çıkıp gelmiş, yurdun dört bir yanından, Teçhizatını kuşanmış beline, Vatansız hainler, vurmuş sırtından; Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Elhamdülillah, Müslüman kendince(!) Mangalda kül bırakmaz, lafa gelince. Feryat figan eder, hayvan ölünce, Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Sel, Çığ, Yangın, Deprem, Pandemilerde... “Görev beklemez.” der, koşar en önde. Görevidir canım, keyfi bekleme(!) Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Eyvallah, bekler beklemesine de, Keşke yansıtılsa, mesaisine. Asla gidemez, vaktinde evine... Polis, asker şehit olmuş; kime ne? ... Mehmet  ŞAHİN