Şiirim Blogda

Mayıs ayının rahmetiyle, geldim yalan dünyaya. Elimi yüzümü, sağanak yağmurlarla yıkadım. Hayatın buz gibi soğuk yüzünü gördüm, ilk anda. Mümkünatı olmadı, bir daha hiç ısınamadım. El alem değildi, yaralar açan naif ruhumda. Tut ki, sevdiklerime hiçbir zaman yaranamadım. Mutluluk, bir dirhem sevinçti; dirheme muhtaç oldum. Elemle, acıyla, kederle, yalnızlıkla… Yoğruldum. Her düştüğümde, Allah’a sığınıp tekrar doğruldum. Merak ediyorum, acaba dünyaya neden geldim? En derin acılara mabet miydi, naçiz bedenim? Tüm sevdiklerimi kaybetmek miydi, makus kaderim?… … Mehmet ŞAHİN

Biz, tarihin tezahürü, İslam’ın sancağı; Müslüman'ın son umudu, hem baba ocağı; Adaletin timsali, mazlumun sığınağı... Zalimlerin korkulu rüyası, Osmanlıyız. Gül kokulu peygamberin, güzel ahlakıyla; Hazreti Ebubekir’in, som sadakatini; Ömer’in adaleti, Osman’ın edebiyle; Ali’nin cesaretini, örnek alırız biz... "Adalet, devletin temelidir." düsturumuz. Yalnızca hak eden kullaradır, desturumuz. Hilal'i, Haç'a tercih edenlerdir, dostumuz. Biz, üç kıtaya hükmeden, şanlı Osmanlıyız. Sevmezler bizi; zalimi, küffarı, haini... Bildiririz biz, kendini bilmeze haddini. Unutur mu zalimler, “Osmanlı Sillesi”ni? Çünkü biz, aleme nizam veren, Osmanlıyız. ... Mehmet ŞAHİN

Değmeyin; yorgun, argın olana. Değmeyin, gönlü dargın olana. Değmeyin, derdi engin olana. Değmeyin, değmeyin, değmeyin! Değmeyin; öksüz, yetim kalana. Değmeyin, mazluma kol olana. Değmeyin, aleme lal olana. Değmeyin, değmeyin, değmeyin! ... Mehmet  ŞAHİN