Şiirim Blogda

İnsanoğlu ne tuhaftır, değil mi? Asla memnun olamaz halinden. Doğar, doğduğuna pişmandır. Küçüktür, büyüklere düşmandır. Ergen olur, hormonları depreşir. Büyüyünce, sorumluluk zor gelir. Okula gider; sıkılır, derslerden kaçar. Okula gidemeyen, muhabbeti tersten açar. Güzel olur, güzelliği beladır başa. Çirkin olur; bu çirkinlikle gel de yaşa. Zenginlik, büyük derttir; huzur bırakmaz. Fakir; üç kuruş için, gece gündüz yatmaz. Evli olan; evlilikten, eşten... yakınır. Bekar olan; yalnızlıktan, kıştan... çekinir. Ebeveyn olur; evlattan, aştan... dertlenir. Evladı olmaz; ağaçtan, taştan... ümitlenir. Gençken bir gözü toprağa bakar, İhtiyarlar bir gözünü masivaya diker. Gençken, yiğittir, toydur; müsriflik eder. Yaş ilerleyince; imkanı, dermanı biter. ... Mehmet ŞAHİN

Yaşadıklarıyla sınanır insan, Kaderde ne varsa, o gelir başa. Oldukça müşküldür, çetin imtihan, Ne gariban tanır, ne de bir paşa. Ne oldum demesin, kimse sakın ha! Bilmem yaşanacak, neler var daha... Döneceğiz elbet, "Sübhan" Allah'a. Ne bir müddet evvel, ne daha sonra. Dönüşümüz mutlak, kaçış yok asla. Malın yetmedi mi? Doymadın daha. Üryan döneceğiz, huzur-u Hakk'a. Ne bir külçe altın, ne de bir hırka. Mal, mülk, makam, rütbe... zail olacak. Yalnızca elinde, amel kalacak. Boynuzsuz koç dahi, hakkın alacak. Ne bir dirhem eksik, ne daha fazla. ... Mehmet ŞAHİN

Şu kısacık ömrüm geçti beyhude. Önümü, ardımı toplayamadım. Sıla da, gurbet de tüttü gözümde. Yazık, doya doya koklayamadım. Hayat, kısacık bir rüya gibiydi; Nasıl geldi / geçti, kavrayamadım. Oysa, sevenlerim öyle çok idi... Bir anda yok oldu, anlayamadım. Gönül bahçemde gül kalmadı, soldu. Dost bildiklerim, hep düşmanım oldu. Düşmanlarım beni korkutmuyordu. En derin yaramdan, dostlarım vurdu. ... Mehmet ŞAHİN

Bugün yine sis çöktü hayallerime, Ufuk bir hayli dumanlık. Görünmüyor bir adım ötesi yine, Sanki zifiri karanlık. Buğulu pencereler ardında kaldım, Hayatım hepten bulanık. Siliverebilsem keşke şu camları, Her yer olacak aydınlık. ... Mehmet ŞAHİN

Biz, tarihin tezahürü, İslam’ın sancağı; Müslüman'ın son umudu, hem baba ocağı; Adaletin timsali, mazlumun sığınağı... Zalimlerin korkulu rüyası, Osmanlıyız. Gül kokulu peygamberin, güzel ahlakıyla; Hazreti Ebubekir’in, som sadakatini; Ömer’in adaleti, Osman’ın edebiyle; Ali’nin cesaretini, örnek alırız biz... "Adalet, devletin temelidir." düsturumuz. Yalnızca hak eden kullaradır, desturumuz. Hilal'i, Haç'a tercih edenlerdir, dostumuz. Biz, üç kıtaya hükmeden, şanlı Osmanlıyız. Sevmezler bizi; zalimi, küffarı, haini... Bildiririz biz, kendini bilmeze haddini. Unutur mu zalimler, “Osmanlı Sillesi”ni? Çünkü biz, aleme nizam veren, Osmanlıyız. ... Mehmet ŞAHİN

Bulur mu, dünyada dengini insan? Yanar mı, hasretle bağrına konan? Olur mu, sevdası yürekte canan? Bulur da, yanar da, olur da elbet. Alır mı, dünyada dengini bulan? Kalır mı, hasreti bağrında yanan? Ölür mü, sevgisi yürekten olan? Alır da, kalır da, ölür de elbet. ... Mehmet ŞAHİN

Heyulalar sardı, bir anda; Hayal mi, gerçek mi? Göremem. Zelzeleler oldu, kafamda; Kalmak mı, gitmek mi? Diyemem. Ruhum çok incindi, hayatta; Yaşam mı, ölüm mü? Seçemem. Çiçeklerim soldu, baharda; Yazdan mı, Kıştan mı? Bilemem. Hayallerim kaldı, sınıfta; Fenden mi, günden mi? Güdemem. Ciğerlerim yandı, arafta; Haktan mı, benden mi? Yeremem. Ağlayıp dururum, ıssızda; Bağdan mı, yoldan mı? Gelemem. Hepsi bekler beni, durakta; Hasret mi, haslet mi? Kalamam. ... Mehmet ŞAHİN