Şiirim Blogda

Mart ayının ayazında, kıydılar YİĞİT ADAMA. Acımadan katlettiler, utanmadan da çektiler. Bayrağımıza renk veren, şehidimin al kanını; Gelinliği süsler gibi, bembeyaz kara serptiler. Vatanını ölümüne, sevmek miydi tek kusuru? Şehadeti arzulardı, nüksetti Allah'ın nuru. Adamıştı tüm ruhunu; vatanına, bayrağına. Hainlerce akıtıldı; al kanı, öz toprağına. Boyun eğmedi zalime, fırsat vermedi haine. Vatan için serden geçti, yaranamadı kimseye. Elbette yaranmak değil, savunmaktı esas derdi; Vatan, bayrak, devlet, Kur'an, İslam ve mabedi. Muvaffak oldu dünyada, ahireti de şen ola. Komşusu Muhammed Nebi, makamı da Firdevs ola. ... Mehmet ŞAHİN

Çıkıp gelmiş, yurdun dört bir yanından, Teçhizatını kuşanmış beline, Vatansız hainler, vurmuş sırtından; Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Elhamdülillah, Müslüman kendince(!) Mangalda kül bırakmaz, lafa gelince. Feryat figan eder, hayvan ölünce, Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Sel, Çığ, Yangın, Deprem, Pandemilerde... “Görev beklemez.” der, koşar en önde. Görevidir canım, keyfi bekleme(!) Polis, asker şehit olmuş; kime ne? Eyvallah, bekler beklemesine de, Keşke yansıtılsa, mesaisine. Asla gidemez, vaktinde evine... Polis, asker şehit olmuş; kime ne? ... Mehmet  ŞAHİN